Latanowicz Catharina,c.Andreasa I46

Z Latanowicz
Skocz do: nawigacja, szukaj

I197 Catharina Latanowicz była pierwszą córką Andrzeja i Marianny Czabańskiej, która przeżyła dzieciństwo. Urodziła się w Jaraczewie 18 października 1848 roku. Z ksiąg meldunkowych miasta Poznania wynika, że Katarzyna zamieszkała w Poznaniu w 1875 roku. Była służącą i wielokrotnie zmieniała miejsce zamieszkania; były to okolice Św. Marcina, Chwaliszewo, Garbary. 5 września 1881 roku urodziła pierwszego syna - Ludwika, który zmarł 26 października tego samego roku. Około roku później, 19 października 1882 roku Katarzyna urodziła drugiego syna - Stanisława. Przeżył niecałe dwa lata i zmarł 22 marca 1884 roku. Trzeci syn, również Ludwik urodził się 12 września 1884 roku, ale nie znamy jego dalszych losów. Czwarty syn, Marian urodził się i zmarł w 1886 roku ( żył 3 miesiące ). Jedyna córka Kamelia urodziła się w grudniu 1887 roku, a zmarła 4 czerwca 1888 roku. Najmłodsze z dzieci, syn Władysław urodził się w czerwcu 1890 roku, a zmarł w 1891 roku (po 9 miesiącach). Wszystkie dzieci były chrzcone w kościele Marii Magdaleny (Poznańska Fara), a Katarzyna mieszkała w tych latach na ulicy Chwaliszewo pod różnymi numerami. Z sześciorga dzieci Katarzyny, pięcioro zmarło krótko po urodzeniu. Nie znaleziono aktu zgonu Ludwika, więc można przypuszczać, że przeżył dzieciństwo. 31 stycznia 1895 roku w kościele p.w. Marii Magdaleny w Poznaniu Katarzyna Latanowicz wyszła za mąż za urodzonego 19 marca 1865 roku w Kaźmierzu Józefa Tomczaka. On miał wtedy 30 lat, a Katarzyna 47 lat. Dalsze losy Katarzyny i Józefa Tomczaka nie są znane.